تاثیر ظروف پلی اتیلن بر کشت گوجه فرنگی

تاثیر ظروف کشت پلی اتیلن بر عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی

هدف از این مطالعه بررسی اثرات ظروف مختلف رشد بر عملکرد، کیفیت و منافع اقتصادی کشت گوجه فرنگی است. با بکارگیری طرح کاملا تصادفی (CRD)، 9 تیمار سه بار تکرار شدند؛ این مطالعه تغییرات مشخصی را دربین ظروف ازلحاظ عملکرد و کیفیت روش ها نشان داد. در روش سوم (T3) (کیسه های پلی اتیلن سفید)، گیاه با استفاده از نوع خاصی از ظرف به طور پیوسته رشد، گلدهی، عملکرد و کیفیت بهتری از دیگر روش ها داشت. ازنظر اقتصادی، کیسه های پلی اتیلن سفید حداکثر بازدهی ناخالص و سودآوری خالص را به دلیل هزینه کمتر کشت داشتند. آنها همچنین با کمک کیسه های پلی اتیلن سفید به عنوان سودمندترین ظروف برای کشت گوجه فرنگی، نسبت سود-هزینه بسیار بالایی تا 1.83 نشان دادند. در اینجا بر اهمیت ظروف غیرمتخلخل، به ویژه کیسه های پلی اتیلن سفید، در تقویت رشد گیاه، پارامترهای کیفیت و بازدهی اقتصادی تاکید شده است.

گوجه فرنگی که یک گیاه خود-گرده افشان است، یکی از مهم ترین محصولات گیاهی خانواده سولاناسه است که به طور گسترده در سراسر جهان کشت می شود. گوجه فرنگی یک سبزی بسیار متنوع است که مصارف زیادی در آشپزی دارد. گوجه فرنگی رسیده به صورت تازه به عنوان سالاد و یا پخت و پز مصرف می شود؛ اکثرا در تهیه طیف وسیعی از محصولات فرآوری شده مانند پوره، رب، پودر، سس کچاپ، سس، سوپ و کنسرو کاربرد دارد. از میوه های سبز نارس نیز در تهیه ترشی و چتنی استفاده می شود. باغبانی کانتینری راهی برای کشت راحت و مقرون به صرفه سبزیجات تازه و ارگانیک برای مصرف خانواده به شمار می رود. با پیشرفت علم و فناوری، ظروف بسیاری برای کشت سبزیجات صرف نظر از فضای کشت تولید شد. اندازه ظرف تاثیر زیادی بر رشد گیاه دارد و حتی ممکن است رشد ریشه، اندام هوایی، تجمع زیست توده، فتوسنتز، محتوای کلروفیل برگ، روابط آبی گیاه، جذب مواد مغذی، تنفس و گلدهی را نیز تحت تاثیر قرار دهد. بهبود عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی به فراهم نمودن شرایط بهینه رشد بستگی دارد. استفاده از ظروف کشت رشد مناسب یک روش کشت مهم باهدف تولید گوجه فرنگی در مناطق شهری است.

باتوجه به جدول زیر بالاترین ارتفاع بوته (88.08 سانتیمتر)، تعداد برگ در بوته (72.43)، تعداد شاخه اولیه در هر گیاه (5.54)، سطح ریشه (192.18 سانتیمتر مربع)، قطر پایه ساقه (1.47 سانتیمتر)، تعداد میوه در بوته (33.39)، وزن میوه (70.63 گرم) و عملکرد در بوته (2.36 کیلوگرم) در روش T3 (کیسه های پلی اتیلن سفید) مشاهده شد.

جدول 1:

تغییرات ثبت شده در رشد گیاه را می توان به تفاوت در خواص ظروف کشت مانند دسترسی به مواد مغذی، ظرفیت نگهداری آب، هوادهی وغیره نسبت داد که بر رشد و بهره وری گیاه تاثیر می گذارند. نتایج به دست آمده از این مطالعه با یافته های برخی محققان ازجمله پرامانیک و همکاران، کومار و همکاران، شارما و همکاران مطابقت دارد. ازسوی دیگر، همانطور که در جدول بالا نیز آمده است، 50 درصد گلدهی (36/47 روز) در روش T3 (کیسه های پلی اتیلن سفید) ثبت شد. در جدول زیر داده های مربوط به پ هاش،TSS (°Brix)  و ویتامین C (میلی گرم) در روش‌های مختلف ارائه شده است.

جدول 2:

انتخاب ظرف می‌تواند پارامترهای کیفیت را تا 30 درصد بیش از انواع غیربهینه افزایش دهد. داده های ارائه شده در جدول زیر وضعیت اقتصادی کشت گوجه فرنگی در ظروف مختلف در هر گیاه را نشان می دهد.

جدول 3:

بالاترین هزینه کشت هر بوته در گلدان های پلاستیکی (T2) (20.90 روپیه) و گلدان سیمانی (T7) (18.90 روپیه) بود. کمترین هزینه کشت 90/11 روپیه برای هر بوته در کیسه های پارچه ای (T6) ثبت شد. با این حال، داده های به دست آمده نشان می دهد که بالاترین بازدهی ناخالص 47.20 روپیه در هر بوته در روش T3 (کیسه های پلی اتیلن سفید) و سپس کیسه‌های سبز (T1) تا 45.40 روپیه در هر بوته مشاهده شد. همچنین بیشترین بازدهی خالص 34.30 روپیه در هر بوته برای T3 (کیسه های پلی اتیلن سفید) و 32.00 روپیه برای T1  (کیسه‌های سبز) به دست آمد. بالاترین نسبت سود-هزینه نیز در روش T3 (کیسه‌های پلی اتیلن سفید) (2.66) و T1 (کیسه‌های سبز) (2.39) مشاهده شد. اما کمترین نسبت سود-هزینه در روش T2 (گلدان های پلاستیکی) (0.99) ثبت شد. این یافته ها نشان می دهد که کیسه های پلی اتیلن سفید و کیسه های سبز، درمقایسه با دیگر ظروف کشت تست شده، بیشترین مزیت اقتصادی را برای کشت گوجه فرنگی داشتند. این مطالعه هزینه و بازدهی کشت گوجه فرنگی در ظروف مختلف را بررسی کرده و به این نتیجه رسید که بیشترین هزینه کشت در گلدان های پلاستیکی و گلدان های سیمانی به ترتیب 20.90 و 18.90 روپیه برای هر بوته بود؛ درحالی که این رقم در کیسه های پلی اتیلن سفید، کیسه های جوت و پارچه ای، همانطور که در جدول 3 نیز آمده است، به ترتیب 13.90-11.90 روپیه در هر بوته گزارش شد. اگرچه گلدان های پلاستیکی و سیمانی بازدهی ناخالص نسبتا بالایی داشتند، اما هزینه‌های بالاتر سود خالص کمتری به همراه دارد. کیسه های پلی اتیلن، به ویژه کیسه های پلی اتیلن سفید به دلیل هزینه کمتر کشت و توانایی آنها در فراهم نمودن شرایط رشد مطلوب برای ریشه و سلامت گیاه بالاترین بازدهی ناخالص 36.50 روپیه و سود خالص 23.60 روپیه در هر بوته را داشتند. علاوه براین، بالاترین نسبت سود-هزینه نیز برای کیسه های پلی اتیلن سفید 1.83 ثبت شد که آنها را براساس یافته های حاصل از این مطالعه به اقتصادی ترین گزینه برای کشت گوجه فرنگی تبدیل می کند.

و در پایان

نتایج به دست آمده در اینجا نشان داد که نوع ظرف تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر عملکرد و پارامترهای کیفی مختلف رشد گوجه فرنگی دارد. ازنظر اقتصادی، کیسه‌های پلی اتیلن سفید حداکثر بازدهی ناخالص و سود خالص را به دلیل کاهش هزینه کشت داشتند. آنها همچنین نسبت سود-هزینه بسیار بالایی تا 1.83 را به نمایش گذاشتند؛ با این حال، کیسه های پلی اتیلن سفید در این مطالعه به عنوان مناسب ترین ظرف برای کشت گوجه فرنگی انتخاب شدند. ازبین تمام ظروف، کیسه های پلی اتیلن سفید (T3) به طور مداوم دارای بالاترین مقادیر در اکثر پارامترها مانند ارتفاع گیاه، تعداد برگ، شاخه و ریشه، گلدهی، عملکرد میوه و همچنین کیفیت بودند. انتخاب مناسب ظروف کشت نقش مهمی در بهینه سازی رشد، عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی ایفا می کند. درنتیجه، در این مطالعه کیسه های پلی اتیلن سفید به عنوان بهترین ظرف با عملکرد بهینه در کشت گوجه فرنگی اثبات و تایید شدند.