بازیافت زبالههای پلاستیکی به محصولی که ارزش فروش دارد
ضایعات پلاستیکی بیشترین حجم زباله را در هر کشوری ازجمله اندونزی تشکیل میدهند. در اندونزی به تنهایی، استفاده از پلاستیک روزانه به هزاران تن میرسد و افزایش روزافزون استفاده از پلاستیک در این کشور آن را به یکی از کشورهای تولید کننده بیشترین ضایعات پلاستیکی در جهان تبدیل کرده است. این مسئله باید در هر جامعه به منظور کاهش ضایعات پلاستیکی جامعه مورد بررسی قرار گیرد. میتوان زبالههای پلاستیکی را به محصولی تبدیل کرد که ارزش فروش داشته باشد. هر جامعه با ذهن باز در این مورد میتواند بر پایه این ضایعات به فرصتهای تجاری دست یابد. علاوه بر دستیابی به فرصتهای تجاری، استفاده از ضایعات پلاستیکی به تدریج انباشت آن را در جامعه به حداقل میرساند. در این تحقیق از روش کتابخانهای یعنی در سه مرحله ثبت، ادغام و تجزیه و تحلیل استفاده شده است.
زبالههای پلاستیکی بیشترین زبالههای دور ریخته شده توسط انسان هستند زیرا بسیاری از اشخاص، مغازهها و حتی شرکتهای بزرگ از پلاستیک برای رفع نیازهای روزانه استفاده میکنند. به عنوان مثال، در خرید بدون شک برای حمل مواد غذایی به پلاستیک نیاز دارید، اگر پلاستیک استفاده نشود، آیا میتوان آن را ذخیره کرد؟ خیر. آنها چه کاری برای ما انجام میدهند؟ دور ریختن و سوزاندن کاری است که آنها انجام میدهند. دفع زبالههای پلاستیکی در آب و خاک به نگرانیهای طبیعی دامن میزند. چرا؟ زبالههای پلاستیکی از مواد معدنی ساخته میشوند که این مواد معدنی بسیار سخت بوده و تجزیه آنها توسط باکتریها غیرممکن است. از زمان دفن آنها در زمین تا تجزیه میلیونها سال طول میکشد و اگر سوزانده شوند، فقط فشرده میشوند و به زمان زیادی برای تجزیه آن نیاز است. و آیا از عواقب دفن زبالههای پلاستیکی برای مدت طولانی در زمین و انباشت آنها اطلاع دارید؟ ابتدا اینکه موجب گرمایش جهانی میشود که زندگی انسان را تحت تاثیر قرار میدهد. دوم، پیامدهای آن در موجودات دریایی است که زبالههای پلاستیکی ریخته شده در دریا وغیره را میبلعند. پلاستیک به دلیل مزایایی همچون سبک بودن و استحکام بالا کاربرد گستردهای در زندگی روزمره دارد. با این حال، امروزه پلاستیکهای موجود در بازار از پلیمرهای مصنوعی ساخته شدهاند که از نفت مشتق شده و به سختی تجزیه میشوند. براساس دادههای نظرسنجی در رسانههای جمعی آنلاین با عنوان "زندگی سبز" مشخص شد که با فرض اینکه اندونزی حدود 228 میلیون نفر جمعیت داشته باشد، اگر میزان تولید زباله توسط هر فرد در روز 9 پلاستیک، 3 استایروفوم و 1 بطری یکبار مصرف باشد، روزانه در این کشور 2.052.000.000 کیسه پلاستیکی، 684 میلیون استایروفوم و 228 بطری یکبار مصرف استفاده میشود. انجام حتی کوچکترین اقدامات که همه اقشار جامعه در جهت کاهش ضایعات مانند بازیافت انجام میدهند، بدون شک تاثیر قابل ملاحظهای بر کاهش میزان پلاستیک مورد استفاده در زندگی روزمره خواهد داشت. اخیرا در تولید بسیاری از لوازم خانگی از زبالههای پلاستیکی بازیافتی استفاده شده است اما این تلاش برای بررسی وضعیت زباله در اندونزی کافی نیست. از این رو، آموزش نحوه مدیریت و بازیافت زبالههای پلاستیکی، به ویژه بطریهای پلاستیکی که به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند، برای عموم مردم ضروری است. بازیافت ضایعات پلاستیکی در چند مرحله من جمله جداسازی، برش، شستشو، ذوب و قالب گیری انجام میشود. به طور کلی، تمام مراحل در مکانهای مختلفی انجام میشود که ازنظر صنعتی ناکارآمد هستند زیرا بهره گیری از انتقال نتایج به صنعت مستلزم زمان و تلاش بیشتر است. با این حال، محققان در اینجا قصد دارند تا با مدیریت زبالههای پلاستیکی نه تنها محصول جدیدی تولید کنند که ارزش فروش دارد، بلکه از میزان انباشت زبالههای پلاستیکی نیز بکاهند.
زباله های پلاستیکی
پلاستیک مادهای است که اغلب در زندگی روزمره با آن سروکار داریم و از آن استفاده میکنیم. کالاها، از لوازم خانگی و بستهبندی مواد غذایی گرفته تا وسایلی که اغلب استفاده میکنیم، بیشتر از پلاستیک ساخته شدهاند. با این وجود، استفاده بیش از حد از پلاستیک اثرات منفی بر زندگی انسان به همراه دارد. همانطور که در وبسایت ساینس دایرکت نیز گفته شده است، استفاده انسان از زبالههای پلاستیکی باعث افزایش انباشت آن شده شده و حتی به 7 مایلی زیر سطح دریا رسیده است. درنتیجه این امر تهدیدی برای پایداری محیط زیست است. تولید و مصرف بیش از اندازه پلاستیک به انتشار گازهای گلخانهای کمک کرده، ارزش اکوسیستم دریایی را کاهش داده و زندگی آبزیان را نیز تهدید میکند.
انواع زبالههای پلاستیکی
الف) پلی اتیلن ترفتالات (PET یا PETE)
رایج ترین نوع پلاستیک مورد استفاده PET است که وزن سبک و استحکام بالایی دارد. معمولا شفاف است و اغلب در بسته بندی مواد غذایی و پارچه (پلی استر) مانند بطریهای نوشیدنی، بطری یا شیشههای غذا و یا طناب پلی استر استفاده میشود.
ب) پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE)
به طور کلی، پلی اتیلن رایج ترین پلاستیک در جهان است که به سه نوع طبقه بندی میشود: پلی اتیلن با چگالی بالا، چگالی پائین و چگالی پائین خطی. HDPE قوی ترین نوع است که مقاومت بالایی در برابر رطوبت و مواد شیمیایی دارد. از HDPE در تولید کارتن، ظروف، لولهها و سایر مصالح ساختمانی ایده آل استفاده میشود مانند پاکتهای شیر، بطریهای مواد شوینده، جعبههای غلات، اسباب بازیها، سطلها، نیمکتهای پارک و لولهها.
ج) پلی وینیل کلراید (وینیل یا PVC)
این پلاستیک سخت و سفت از مقاومت خوبی در برابر مواد شیمیایی و هوازدگی برخوردار است. بنابراین کاربرد فراوانی در تولید مصالح ساختمانی دارد. PVC فاقد رسانش الکتریسیته است و به همین دلیل جدا از اینکه یک ماده ساختمانی است، در برنامههای های تِک مانند کابلها، تجهیزات پزشکی، لوله کشی، کارتهای اعتباری، اسباب بازیها، ناودانها، کیسههای مایع IV، لولههای پزشکی و ماسکهای اکسیژن به کار میرود.
د) پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE)
LDPE نرم تر، شفافتر و انعطاف پذیرتر از HDPE است و اغلب به عنوان پوشش داخلی در پاکتهای نوشیدنی استفاده میشود. همچنین به دلیل مقاومت سایشی که دارد در ساخت لایه بیرونی بسته بندیهای ساندویچ و نان، بستهبندی حبابدار، کیسههای زباله، کیسههای مواد غذایی، و فنجانهای نوشیدنی استفاده میشود.
ه) پلی پروپیلن (PP)
PP یکی از بادوام ترین انواع پلاستیک است که نسبت به سایر پلاستیکها مقاومت بالایی در برابر حرارت دارد که آن را به گزینه مناسبی در بسته بندی و ذخیره سازی مواد غذایی در وسایل گرمایشی تبدیل میکند مانند نی، درب بطری، ظروف غذای داغ، پوشک یکبار مصرف و DVD/CD.
و) پلی استایرن (استایروفوم یا PS)
این پلاستیک سفت و سخت که بیشتر با نام استایروفوم شناخته میشود، کم هزینه بوده و عایق بسیار خوبی است که از آن به عنوان یک عنصر اصلی در صنایع غذایی، بسته بندی و ساختمانی استفاده میشود. PS همانند PVC یک پلاستیک خطرناک است که به راحتی میتواند سموم مضری مانند استایرن (که یک نوروتوکسین است) را آزاد کند. این سموم با مواد غذایی ترکیب شده و توسط انسان مصرف میشود. استایرن در ساخت ظروف شیشهای، ظروف غذای استایروفوم، محصولات خرید و بسته بندی، کارتن تخم مرغ، کارد و چنگال و عایق ساختمان کاربرد دارد.
جمع بندی و کلام آخر
ضایعات پلاستیکی به دلیل استحکام بالا و انعطاف پذیر بودن رایج ترین نوع زبالهای است که در اطراف ما یافت میشود. زبالههای پلاستیکی درمقایسه با دیگر زبالهها به سختی تجزیه میشوند. بنابراین برای کاهش انباشت این ضایعات، باید آنها را بازیافت کرده و به محصولی با ارزش تبدیل کرد. از بازیافت زباله برای ساخت صنایع دستی مانند گلدان، جعبههای مداد، و هنر موزاییک برای درب بطری کمک گرفت. علاوه بر تبدیل آنها به صنایع دستی، میتوان روغن نیز تولید کرد. به طور کلی، با استفاده از زبالههای پلاستیکی و بازیافت آنها نه فقط میتوان منبع درآمدی برای افراد جامعه ایجاد کرد بلکه حجم آنها را نیز به حداقل رساند.