پارچه های پلی پروپیلن

دسته: مقالات منتشر شده در 11 بهمن 1399
نوشته شده توسط Admin بازدید: 1036

پارچه های پلی پروپیلن به چه موادی گفته می شود؟

پارچه های پلی پروپیلن در حقیقت واژه ای است که برای انواع محصولات ساخته شده از نوعی ماده پلیمری ترموپلاستیک به عنوان پلی پروپیلن به کار برده میشود. این دسته از مواد پلاستیکی در واقع یکی از زیرمجموعه‌ های گروه های پلی اولفین ها هستند، غیرقطبی می‌باشند و حالتی نیمه بلورین دارند. البته می ‌توان عنوان کرد که پس از پلی اتیلن، پلی پروپیلن به عنوان دومین پلاستیکی در نظر گرفته می‌شود که در کل دنیا بیشترین مصرف را دارد و به طور معمول برای تولید بسته بندی و سایر انواع محصولات صنعتی و معمول به کار برده می‌شود. مصارف پلی پروپیلن ها در حوزه نام برده شده بیشتر از حوزه پارچه سازی است. پلاستیک نام برده شده اولین بار توسط یک شرکت آمریکایی با نام نفت فیلیپس در سال ۱۹۵۱ تولید شد و تعدادی از دانشمندان توانستند گاز را از پروپیلن به دست آورند و به صورت کاملا اتفاقی پلی ‌پروپیلن را کشف کردند. ماده اختراع شده تا مدت ها به عنوان یک شکست بزرگ دیده می شد و اما خیلی زود همگان متوجه شدند که این ترکیب نوین به وجود آمده از این توانایی برخوردار است که همانند پلی اتیلن در تولید بسیاری از محصولات مختلف به کار برده شود. تا سال ۱۹۵۷ طول کشید که پلی ‌پروپیلن به ماده کاملا ایده آل و مناسبی برای تولید حجیم تبدیل شده و در سال ۱۹۵۴ نیز یک شیمیدان ایتالیایی موفق شد تا این ماده را به پلیمرهای ایزوتاکتیک تبدیل کنند. یک شرکت ایتالیایی نیز به سرعت تولید این ماده برای مصارف تجاری و عادی را آغاز کرد. پلاستیک نام برده شده ابتدا با نام تجاری مپلن وارد بازار شده و به عنوان یکی از اسامی تجاری شرکت LyondellBasell شناخته می شود. البته این امکان نیز وجود دارد که شما این ماده را با نام پلی پروپیلن و یا پلی پرو به صورت اختصاری بشنوید. زمانی که پلاستیک های نامبرده شده از مصارف بیشتری در رتولید محصولات حوزه صنعتی و رایج برخوردار شدند و در واقع محبوبیت بسیار بیشتری پیدا کردند، به طور تدریجی مشخص شد که پلاستیک های نامبرده شده می ‌توانند به عنوان پارچه نیز مورد استفاده قرار بگیرند. در حقیقت پلی پروپیلن ها به عنوان پارچه های غیر بافته شده مورد مصرف قرار می گیرد و این بدین معنی است که آنها از موادی ساخته شده اند که نیازی به ریسندگی و بافندگی در آنها وجود نخواهد داشت. از مزایای پارچه‌های نامبرده شده می‌توان به چنین مواردی اشاره کرد: توانایی انتقال رطوبت، عدم جذب رطوبت و این در حالی است که رطوبت به راحتی از پارچه های پلی پروپیلن عبور می کند. ویژگی نام برده شده باعث می شود که لباس های ساخته شده از پارچه های پلی پروپیلنی با قرارگیری در معرض رطوبت خیلی راحت تر رطوبت را از دست بدهند و می‌توان عنوان کرد که چنین رطوبتی خیلی ساده تر تبخیر خواهد شد و این درحالی است که بخواهیم آنها را با انواع جاذب رطوبت مقایسه کنیم. بنابراین در اغلب موارد پارچه های نام برده شده برای تولید لباس هایی مورد استفاده قرار می گیرند که به بدن می چسبند. اگرچه پارچه های پلی پروپیلنی به راحتی بوی بدن را جذب کرده و آن را نگه می دارند (در صورتی که بخواهیم از آنها برای تولید لباس زیر استفاده کنیم) و دمای ذوب آنها نیز از آن پایین می باشد. پارچه های ذوب شده پلی‌پروپیلن نیز می‌تواند سوختگی بسیار شدیدی را به وجود آورند و همین موضوع باعث می شود تا امکان شستشو در دمای خیلی بالا اصلاً نباشد. پارچه های پلی پروپیلن به عنوان یکی از الیاف ترکیبی بسیار سبک در نظر گرفته می شوند و مقاومت بسیار زیادی در برابر بیشتر اسیدها و مواد قلیایی دارند و علاوه بر آن رسانای گرمایی این دسته از مواد نیز در مقایسه با بیشتر الیاف ترکیبی پایین تر می باشد و این بدین معنی است که گزینه بسیار خوبی برای هوای سرد است. علیرغم موارد عنوان شده این دسته از پارچه ها مقاومت زیادی در برابر سایش دارند و به راحتی می‌ توانند در برابر حملات حشرات نیز از خود محافظت کننده و از آنجایی که ویژگیهای کیفی بسیار ایده‌آلی دارند، بنابراین به راحتی می توان پلاستیک های پلی پروپیلن را به شکل ها و فرم های متفاوتی قالب گیری کرد و سپس مجدداً با استفاده از ذوب آنها را به شکل جدیدی تبدیل کرد. به احتمال بسیار بالا مواد نام برده شده با قرارگیری در معرض فشار ترک بر می دارند و این در حالی است که این دسته از پلاستیک ها پس از مراحل تولید، رنگ را می‌پذیرند و به همین جهت ایجاد شکل ها و طرح های جدید برای آنها نیز دشوار خواهد بود. از طرف دیگر این دسته از پارچه ها در برابر اشعه فرابنفش حساس می باشند و به راحتی نمی توان آنها را به اپوکسی ها و یا لاتکس چسباند. پلی پروپیلن نیز همانند سایر پارچه های ترکیبی اثرات منفی بسیار زیادی بر محیط زیست خواهد داشت.

 

پارچه های پلی پروپیلن چگونه تولید میشود؟

پلی پروپیلن نیز همانند سایر انواع پلاستیکهای موجود از زیر مجموعه هایی ساخته می شوند که از سوخت های هیدروکربنی همانند نفت گرفته شده اند. در مرحله اول مونومرهای پروپیلن از نفت خام به حالت گازی جدا می‌ شوند و سپس این مونومرها در فرایندی قرار می‌گیرند که به آنها بسپارش گسترش زنجیره ‌ای می گویند تا در نهایت پلیمرهای پلی ‌پروپیلن تولید شوند. پس از آنکه حجم بالایی از مونومرهای پروپیلن به یکدیگر تابیده شدند و رشته‌های را به وجود آوردند یک ماده پلاستیکی جامد تشکیل می‌شود و به منظور ساخت یک پارچه کاربردی رزین های پلی پروپیلن باید با انواعی از نرم کننده ها، پایدار سازها و فیلترها ترکیب شوند سپس این مواد افزودنی در داخل پلی پروپیلن های ذوب شده ریخته شده و زمانی که به ماده مورد نظر دست پیدا می‌کنند، تبدیل به پلاستیک شده و به شکل آجر و یا قرص مورد استفاده قرار می گیرند. در مرحله بعد قطعات جامد به دست آمده به کارخانه پارچه سازی منتقل می‌شوند و مجدداً ذوب می شوند و در اغلب موارد نیز این دسته از پلیمرهای پلی پروپیلن به شکل ورقه هایی تبدیل می شوند و یا در داخل قالب ها کاملا خنک خواهد شد. در صورتی که این مواد به پارچه تبدیل شوند الیاف نازک نامبرده شده سپس به شکل های دلخواه بریده شده، به یکدیگر متصل شده یا می‌چسبند و انواعی از پوشک ها یا لباس ها را تولید می کنند. روش های بسیار متنوعی وجود دارند که به کمک آنها می توان پلی پروپیلن ها را به محصولاتی به غیر از جامه و البسه تبدیل کرد.

 

پارچه های پلی پروپیلن چگونه مورد استفاده قرار می گیرند؟

پارچه های پلی پروپیلن بیشتر در تولید انواع لباس هایی کاربرد دارند که باید بتوانند به راحتی رطوبت را دفع کنند به عنوان مثال این دسته از پلاستیک ها از مصرف بسیار زیادی برای ایجاد لایه فوقانی پوشکها برخوردارند. در حقیقت این لایه ها یکی از اجزای تشکیل دهنده آن میباشند و ارتباط مستقیم نیز با پوست انسان دارد. با به کارگیری این دسته از مواد برای لایه های فوقانی میتوان کاملا اطمینان پیدا کرد که هیچ گونه رطوبتی به روی سطح پوشک باقی نخواهند داد و با پوست کودک در تماس نخواهد بود و به همین دلیل احتمال بروز حساسیت های پوستی کاهش پیدا خواهد کرد. عدم جذب رطوبت در پارچه‌های نام برده شده باعث شده است تا این ماده عنوان گزینه بسیار خوبی برای لباس های گرم و زمستانی باشد به عنوان مثال می ‌توان عنوان کرد که چنین پارچه هایی برای تولید زیر پیراهنی و یا لباس زیر به کار برده می‌شوند مانند اولین نسل از سیستم های پوششی در هوای سرد به ویژه ارتش آمریکا. با به کارگیری از این پارچه ها مشخص کرد که چنین موادی باعث بهبود راحتی سربازان در شرایط آب و هوایی سرد شدند اما مشکلات ناشی از این پارچه ها خود باعث شد تا ارتش آمریکا به سمت آخرین نسل پارچه ای یعنی پلی استر ها برود و در دومین نوع سیستم لباس های پوششی گرم برای ارتش از آنها استفاده کنید. در مواردی نیز پلی پروپیلن ها به منظور تولید لباس های ورزشی به کار برده می شوند اما مشکلات ناشی از به کارگیری این دسته از پوشش ها باعث شده تا نسخه جدیدی از پلی استرها مصارف بیشتری در حوزه تولید لباس های ورزشی داشته باشند. قابلیت انتقال رطوبت یکی از بهترین ویژگی‌هایی است که می توان برای لباس های ورزشی در نظر گرفت ولی از آنجایی که نمی توان پلی پروپیلن ها را با آب داغ شستشو داد بنابراین رفع بو های جذب شده توسط این پارچه ها نیز بسیار سخت خواهد شد. همانطور که پیش از این گفته شده، پارچه های نام برده شده در برابر تابش اشعه فرابنفش حساس هستند و به همین دلیل انتخابی بسیار ضعیف برای پوشش های بیرونی می باشند. پلی پروپیلن ها علاوه بر دنیای البسه و پوشاک از هزاران مصرف رایج دیگر نیز برخوردارند به عنوان مثال می توان نی های مخصوص نوشیدنی را نام برد که در گذشته از کاغذ ساخته می‌شدند ولی امروزه پلی پروپیلن ماده‌ای متناسب برای ساخت چنین محصولاتی است. پلاستیک های نامبرده شده در تولید طناب، برچسب های غذایی و بسته بندی غذایی، عینک های آفتابی و انواعی از کیف ها نیز نقش دارد.

مترجم: ف. ال احمد