رویکرد کشاورزی گلدانی به عنوان راهی برای پرورش مواد غذایی: اقدام پژوهی
کشاورزی گلدانی به عنوان یک تلاش بلند مدت درنظر گرفته میشود که عملکردهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی و همچنین سلامت جسمی، روانی و اجتماعی را به خوبی توسعه میدهد. علیرغم تلاشهای دولت، عموم مردم به طور فعال در فعالیتهای کشاورزی شهری مشارکت نمیکنند و با این حال، حفظ علایق و سلیقه شرکت کنندگان در این طرح چالش برانگیز است. هدف از این مطالعه طراحی کشاورزی گلدانی است که میتواند به عنوان یک بنر برای دانش آموزان BTVTED اجرا شود. این مطالعه توصیفی شامل 50 شرکت کننده از مناطق منتخب که تحت معیارهای ورودی قرار گرفته و به طور تصادفی برای پاسخ به مقبولیت نظرسنجی استفاده از کشاورزی گلدانی انتخاب شدند. داده و یافتههای تحقیقاتی با استفاده از ميانگين و انحراف معيار بررسی شدند. در این نظرسنجی اکثر شركت كنندگان زن هستند و سطح مقبولیت برنامه کانتینری به عنوان روشی برای تکثیر مواد غذایی از نظر اقتصادی بالاترین ارزش را دارد؛ به این معنی که شرکت کنندگان موافقت کردند که نه تنها از این مواد غذایی به دست آمده استفاده میکنند بلکه میتوان منبع درآمدی باشد که با عرضه مواد غذایی به امرار معاش خانواده کمک کنند. محققان معتقدند دولتهای محلی قادر به تشویق رشد مشارکت کشاورزی گلدانی در فعالیتهایی مانند کمپین آموزش شرکت کنندگان و غیرشرکت کنندگان درمورد مزایای کشاورزی گلدانی در آینده هستند.
کشاورزی گلدانی به فرایند رشد همه گیاهان ازجمله سبزیجات و گیاهان در ظروف به جای زمین گفته میشود. شرکت کنندگان علیرغم پیشرفتهای سریع شهرها، برای یافتن جایگزینهایی برای تولید مواد غذایی به منظور مقابله با تشدید گرسنگی درطول یک بیماری همه گیر تلاش میکنند. جامعه بایستی برای دستیابی به این شرایط تلاش کند و درصورت نیاز برای جلوگیری از مخاطرات امنیت غذایی و تغذیه اقدام کند. بررسی عناصری مانند دسترس پذیری، استفاده و ثبات ممکن است امنیت غذایی را تحت تاثیر قرار دهد. کسانی که به دلیل بلایای طبیعی یا جنگ آوراه شدهاند، با ناامنی غذایی مواجه شدند و در مناطق شهری زندگی میکردند. بدین ترتیب، نگرانیها از ناامنی غذایی در سراسر جهان افزایش مییابد. کشاورزی شهری بایستی به سرعت به منظور حفظ امنیت غذایی در این دوران توسعه و گسترش یابد. حتی پس از این ایام، برای رفع نیازهای مستمر مردم با گسترش جمعیت شهری و کاهش فشار بر کشاورزی روستایی تلاش شود. دسترسی به مواد غذایی میتواند تحت تاثیر عواملی مانند شرایط آب و هوایی، نگهداری نامناسب، آفات، بیماریها یا خود اقتصاد باشد. درصورت بروز یکی از این اتفاقات با کمبود مواد غذایی مواجه خواهیم شد. مردم به غذای ساده نیاز ندارند بلکه به غذای مغذی نیاز دارند. از هر سه نفر، یک نفر که اکثرا کودکان کم وزن هستند، در سنین پایین فاقد مواد مغذی ضروری ضروری بوده و حتی ممکن است از سوءتغذیه و اختلالات رشد رنج ببرند. مردم تا زمانی که بتوانند با معده خالی زندگی کنند، هرگز ارزش تغذیهای مواد غذایی را درک نخواهند کرد. غذای مغذی باید همیشه و بدون وقفه در دسترس باشد. مطالعات پیشین نشان دادهاند که وقتی فرد با یک موقعیت چالش برانگیز در زندگی روبرو میشود، منجر به شرایط استرس زایی میشود که در بلندمدت سلامت و رفاه فرد را به خطر خواهد انداخت. در ژاپن به دلیل افزایش پیری جمعیت (25.9 درصد افراد بالای 65 سال) مدیریت بهتر هزینههای امنیت اجتماعی و مراقبتهای بهداشتی ضرورت دارد. علاوه براین، بهبود سلامت جسمانی ازطریق ورزش، سلامت اجتماعی و عاطفی نیز باید در نظر گرفته شود.
اثبات شده است که برنامه ریزی شهری باتوجه به این نوع نیازهای اجتماعی، نقش بسزایی در ارتقای سلامت عمومی دارد. با این کار شانس مشارکت شهروندان در کشاورزی و باغبانی شهری توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در ایالات متحده، ناامنی غذایی یک مشکل روبه رشد است. کمبود غذا نه تنها به معنای کمبود غذا، بلکه به طور کلی به معنای کمبود مواد غذایی مغذی است. مکانهایی که با ناامنی غذایی مواجه هستند به عنوان "صحراهای غذایی" شناخته میشوند که به غذاهای تازه، سالم و با قیمت مناسب دسترسی ندارند. در فیلیپین، بین یک پنجم و یک دهم جمعیت در خط فقر به سر میبرند. همهگیری کووید-19 باعث عدم امنیت غذایی و بیثباتی عرضه سبزیجات در میان گروههای آسیب پذیر شد. این تغییرات ساختاری مستمر در فیلیپین مانند جمعیت شناسی، درآمد، و شهرنشینی برخی از محرکهای کلیدی مصرف متنوع مواد غذایی به شمار میروند. به همین ترتیب، شورای فناوری فیلیپین برای کشاورزی، آبزی پروری و منابع طبیعی باغچههای خانگی را به منظور تکمیل جمعیت تولیدکننده غذا در آینده با در نظر گرفتن همه گیری کووید-19 به عنوان یک خطر بزرگ برای امنیت غذایی مورد بررسی قرار داد. علاوه براین، تولید بذرهای درحال رشد، منابع کاشت، مدیریت عملی محصول، ایمنی مواد غذایی و توسعه پایدار را نیز درنظر گرفت. پیاده سازی این طرح نشان میدهد که چگونه سبزیجات معمولی در مکانی با فضای محدود کاشته میشوند. کشاورزی گلدانی به مبارزه با گرسنگی در خانه و تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان کمک میکند. همچنین مردم را به طبیعت باز گردانده و مهارتهای مفیدی را به آنها میآموزد.
جمع بندی
در این مطالعه 25 خانواده از آپلایا در دیگوس سیتی و 25 خانواده از داپوک، کیبلوان، و داوائو جنوبی شرکت کردند که در مجموع 50 شرکت کننده بودند. در جدول زیر آمار این شرکت کنندگان ارائه شده است.
جدول 1:
در ستون اول پروفایل، در ستون دوم فرکانس و در سومین ستون درصد ثبت شده است. باتوجه به ستون جنسیت در این جدول، 35 نفر از شرکت کنندگان زن هستند که معادل 70 درصد از کل جمعیت را شامل می شوند درحالی که تعداد مردان شرکت کننده 15 نفر معادل 30 درصد از کل جمعیت است. این آمار نشان میدهد که اکثر شرکت کنندگان زن هستند و اینکه مدیران اصلی خانواده بوده و بیشتر از مردان به محیط زیست و اقتصاد کمک میکنند. مردان و زنان در سراسر جهان به طور متفاوتی به باغبانی مشغول هستند. همچنین مشخص شده است که کشاورزی گلدانی خانگی تنوع غذایی و امنیت غذایی را افزایش میدهد. یکی از نتایج جالب حاصل از مطالعه قبلی این است که کشاورزی گلدانی در بین زنان تا چه اندازه رواج دارد. بسیاری از زنان با استفاده از ظروف باغبانی میکنند. با این حال، میتوان گفت که کشاورزی گلدانی پتانسیل توانمندسازی زنان و رفع هنجارهای جنسیتی مرسوم را دارد. ازنظر سنی نیز باتوجه به داده ارائه شده در جدول بالا، 20 نفر از شرکت کنندگان معادل 2.0 درصد از کل جمعیت در سنین زیر 34-25 سال؛ 10 نفر معادل 2.0 درصد زیر 44-35 سال؛ 6 نفر برابر با 4.0 درصد بین 54-45 سال و 6 نفر معادل 4.0 درصد بین 65-55 سال هستند. علاوه براین، 7 نفر معادل 8 درصد از کل جمعیت هم زیر 65 و بالاتر هستند. این به این معناست که شرکت کنندگان ازنظر سلامت اجتماعی، جسمی، روانی، اقتصاد و محیطی بررسی شدهاند. علیرغم اینکه میتوانیم کشاورزی گلدانی را با زمان و تعهدات محدود انجام دهیم، نتایج حاصل از بررسی اجمالی شرکت کنندگان با نتایج حاصل از کشاورزی گلدانی با استفاده از بطریهای بازیافتی مطابقت داشت. به طور کلی، شرکت کنندگان معتقدند که میتوانند با کمک کشاورزی گلدانی پیوند اجتماعی و ارتباط با همنوعان را در جامعه تقویت کنند.