آجرهای سازگار با محیط زیست

آجرهای زیستی به عنوان یک راه حل پایدار: طراحی باغ مطالعه سازگار با محیط زیست به منظور کاهش ضایعات پلاستیکی

افزایش سالانه جمعیت موجب افزایش تقاضا برای مسکن خواهد شد. همزمان با این رشد جمعیت، تولید زباله، به ویژه زباله‌های پلاستیکی رها شده در محیط زیست نیز افزایش خواهد یافت. به منظور دستیابی به هدف SDG 11، اقدامات مشارکتی جوامع درحال انجام هستند. این فعالیت‌ها در داخل دهکده زیست محیطی کاراوانگ، به عنوان شبکه‌ای که به حفظ محیط زیست و بازیافت زباله‌های پلاستیکی اختصاص دارد، انجام می‌شوند. روش‌های به کار رفته در این مطالعه شامل نظرسنجی، بررسی مقالات و کاربرد آجرهای زیستی می‌شود. پیش از این، فعالیت‌های مشارکتی جامعه شامل تهیه ابزارهایی برای خرد کردن پلاستیک و تولید آجر زیستی بود اما به ضایعات بطری‌های پلاستیکی و پلاستیک‌های سخت محدود می‌شدند. هدف از این پروژه مشارکت اجتماعی (PKM) طراحی و ساخت یک باغ مطالعه به مساحت 2.5 در 2.5 متر با استفاده از آجر زیستی به عنوان مصالح ساختمانی است. به طور کلی، هدف از این برنامه PKM ارائه مزایای متعددی ازطریق یک فعالیت واحد است؛ به ویژه با استفاده از آجر زیستی به عنوان یک مصالح ساختمانی و کاهش ضایعات پلاستیکی ازطریق استفاده مجدد از آجرهای زیستی. این پروژه PKM نشان داد که از 105 کیلوگرم ضایعات پلاستیکی ازجمله بسته بندی آب نبات، ساشه‌های نوشابه، کیسه‌های پلاستیکی و بسته بندی در طراحی و ساخت باغ مطالعه استفاده شده است. این طرح البته به طور قابل توجهی به کاهش ضایعات پلاستیکی در محیط زیست کمک می‌کند.

شهرها و جوامع پایدار تا سال 2030 به هدف SDG 11 دست خواهند یافت. به منظور کاهش سرانه اثرات زیست محیطی در مناطق شهری، به ویژه نگرانی از کیفیت هوا و مدیریت زباله‌های شهری، بایستی اثرات مخرب زباله‌های پلاستیکی بر محیط زیست را مدنظر قرار داد. برای دستیابی به SDG 11، به فعالیت‌های مشارکتی جامعه نیاز است. این فعالیت‌ها در شبکه دهکده زیست محیطی (جانگکار) در کاراوانگ که به حفاظت از محیط زیست و بازیافت ضایعات پلاستیک کمک می‌کند، انجام شدند. با این حال، یک چالش عدم آگاهی اهالی این دهکده از بازیافت زباله‌های پلاستیکی بیشتر و بیشتر می‌شد. به طور معمول، آنها زباله‌های پلاستیکی با ارزش اقتصادی را از زباله‌های پلاستیکی غیرقابل بازیافت مانند کیسه‌های پلاستیک استفاده شده و انواع دیگر پلاستیک که قابل بازیافت نیستند تفکیک می‌کنند. بنابراین، به فناوری بیشتری برای استفاده مفید از این زباله‌ها به عنوان مواد دوستدار محیط زیست در جامعه نیاز است. موضوع دیگر در این زمینه به دلیل دور بودن مدارس از روستا، نبودِ کتابخانه است که باعث می‌شود بیشتر والدین سخت کار کنند. درنتیجه، علاقه به کتابخوانی کم می‌شود.

برنامه مشارکت جامعه (PKM) در دهکده زیست محیطی تانجونگ مکار واقع در دهکده جایا تانگوال در ناحیه غربی کاراوانگ و 65 کیلومتری دانشگاه پانکاسیلا نیز انجام شد. منطقه تانجونگ مکار نزدیک رودخانه شیتاروم که در سطح بین المللی به عنوان چهارمین رودخانه آلوده در جهان شناخته می‌شود، چالش‌های زیست محیطی قابل توجهی را در خود جای داده است. زباله‌های آلوده کنندۀ رودخانه شیتاروم بیشتر از مواد معدنی یا غیرآلی زیست تخریب پذیر همچون پلاستیک، بطری، ظروف نوشیدنی، پلاستیک بسته بندی مواد غذایی تشکیل شده اند. تجزیه ضایعات پلاستیکی بسیار دشوار است و بیش از 100 سال طول می‌کشد تا به طور کامل تجزیه شوند. سوزاندن زباله‌های پلاستیکی با انتشار دیوکسین‌های سمّی تنها باعث بدتر شدن شرایط محیطی می‌شود. با این حال، روش مناسب برای کاهش حجم ضایعات پلاستیک تولید آجر زیستی است که در این روش از زباله‌های پلاستیکی به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می‌شود. مدیریت پسماند مستلزم مشارکت فعال جامعه است. با درک این مسئله، جامعه می‌تواند به تفکیک زباله کمک کند؛ میزان زباله را کاهش دهد؛ استفاده از پلاستیک‌های یکبار مصرف و مشارکت در آموزش و کمپین‌هایی که رفتارهای دوستانه با محیط زیست را ترویج می‌کنند افزایش دهد. باوجود مشارکت فعال، ما می‌توانیم به طور موثر به مسئله مدیریت پسماند رسیدگی کنیم.

دهکده زیست محیطی تانجونگ مکار که یک جامع با آگاهی زیست محیطی است، در منطقه ای واقع شده است که پیش از این منبع زباله بود. منطقه دهکده زیست محیطی تانجونگ مکار دارای یک قطعه زمین اهدا شده توسط ساکنان محلی برای تولید و توسعه زیست محیطی مفید از پردازش زباله است. همانطور که به طور خلاصه بیان شد، دهکده زیست محیطی تانجونگ مکار در برنامه مشارکت اجتماعی قبلی (PKM) برای تهیه تجهیزات تولید آجر زیستی ازجمله خردکن های پلاستیکی و پرس‌های نیمه اتوماتیک برای ساخت آجر زیستی به ابعاد 20×20 سانتیمتر کمک‌های مالی دریافت کرد. از آنجا تنها یک نوع قالب در این دستگاه وجود دارد، آجرهای تولید شده از یک نوع هستند. برهمین اساس، به قالب‌هایی با اشکال یا ابعاد مختلف برای تنوع بخشیدن به تولید نیاز است. تحقیقات قبلی انجام شده درمورد مواد آجر زیستی نشان دادند که با ترکیب زباله‌های پلاستیکی مانند بطری‌های پلاستیکی با پلاستیک، ماسه یا خاک درمقایسه با دیگر مصالح ساختمانی موجود در بازار می‌توان مواد مستحکم تری تولید کرد. در برخی دیگر از تحقیقات نیز آمده است که ضایعات بطری‌های پلی اتیلن ترفتالات (PET) بسته بندی شده با سایر زباله‌های جامد خشک یا ماسه و خاک به طور موفقیت آمیزی در چندین کشور در سراسر جهان استفاده شده و پایدارتر از دیگر مواد هستند. توسعه مصالح ساختمانی با استفاده از ضایعات پلاستیکی کمک زیادی به محیط زیست می‌کند.

مسئله مهم دیگر این است که اکثر ساکنان محلی سخت کار می‌کنند و جامعه به شدت مدیون وجود دهکده زیست محیطی تانجونگ مکار به عنوان بانک زباله است. بسیاری از کودکان این دهکده در جمع آوری یا کمک به والدین در تفکیک زباله نقش فعالی دارند. کودکان اوقات فراغت بیشتری دارند، به ویژه هنگامی که نیمی از کلاس‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شوند. بنابراین به فعالیت‌های مفیدی که بتوانند دانش این کودکان را درطول اوقات فراغتشان تقویت کند نیاز است.

نتیجه گیری

افزایش سالانه جمعیت منجر به افزایش تقاضا برای مسکن و همچنین افزایش حجم زباله‌های پلاستیکی، به ویژه زباله‌های پلاستیکی رها شده در محیط زیست شده است. برای دستیابی به هدف توسعه پایدار (SDG) 11، که همان شهرها و جوامع پایدار است، بایستی به مضرات محیطی زباله‌های پلاستیکی توجه داشت و یکی از راه حل‌ها مقابله با آن، تولید آجرهای زیستی به عنوان مصالح ساختمانی است. فعالیت‌های مشارکت جامعه در شبکه دهکده زیست محیطی جارینگان کرجا (جانگکار) در کاراوانگ باهدف بازیافت زباله‌های پلاستیکی به آجرهای زیستی انجام شدند. در تولید آجر زیستی از زباله‌های پلاستیکی غیرقابل بازیافت مانند بسته بندی آب نبات و کیسه‌های پلاستیکی استفاده شد. هدف از این طرح علاوه بر رسیدگی به مسئله زباله‌های پلاستیکی، ساخت یک باغ مطالعه با استفاده از آجر زیستی به عنوان مصالح ساختمانی با فواید دوگانه است. باتوجه نتایج حاصل از این طرح، در مجموع 105 کیلوگرم ضایعات پلاستیکی ازجمله بسته بندی آب نبات، کیسه‌های پلاستیکی و مواد بسته بندی در ساخت این باغ مطالعه به کار رفته است. این ابتکار می‌تواند بدون شک میزان زباله‌های پلاستیکی در محیط زیست را کاهش داده و ازطرفی، درآمد را افزایش دهد. این برنامه همچنین تعداد اعضای درگیر در جامعه، توانایی آنها در تولید آجر زیستی، درک جامعه از مزایای استفاده از آجر زیستی و مشارکت کودکان در پروژه باغ مطالعه را مورد ارزیابی و مطالعه قرار داد. این طرح مشارکت جامعه یک پروژه فیزیکی و سرمایه گذاری بلند مدت در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی و توسعه پایدار زیست محیطی در دهکده تانگول جایا، منطقه فرعی تانجونگ مکار در غرب کاراوانگ است. به طور کلی، این برنامه راه حلی برای کاهش اثرات منفی زباله‌های پلاستیکی بر محیط زیست است. این فعالیت می‌تواند حدود 20 درصد از ضایعات پلاستیکی موجود در محیط را کاهش دهد؛ به طوری که حدود 105 کیلوگرم از این ضایعات در ساخت یک باغ مطالعه، درعین حال افزایش دانش ارتباطات جامعه و مشارکت در حفظ محیط زیست استفاده می‌شود.