برای تولید کفش های پیاده روی کدام دسته از مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار می گیرند؟ - بخش دوم
مواد ساخته دست انسان که در دهه ۴۰ میلادی اختراع شدند، فصل جدیدی را در تاریخچه ی فشن و مد به وجود آوردند. این کار از طریق جایگزینی پارچه های طبیعی همانند چرم و نخ صورت گرفته و در نهایت در تعداد زیادی از لباس های مد روز مورد استفاده قرار گرفت. مواد جدید نام برده شده با عنوان معجزه تبلیغ می شدند زیرا آنها می توانستند بدون هیچگونه آب رفتگی و یا لکه برداری و حتی بدون نیاز به اتو مورد استفاده قرار بگیرند. این دسته از پارچه ها بسیار جذاب بوده، از رنگ‌های متنوعی برخوردار بودندو حالتی شفاف داشتند. وضعیت نوین و جدید مواد پلاستیکی به همراه سادگی در کاربری و نگهداری و حالت ضد آب باعث شد که کفشهای پلاستیکی هم یکی از انواع بسیار محبوب و پر مصرف در میان پوشش های کفش مانند باشند. اگرچه کفشهای پلاستیکی به گونه ای ساخته شدند که قابلیت تنفس زیادی را برای پا به وجود نمی آورند و در نهایت باعث می‌شود تا تعریق بسیار زیادی داشته باشد و تمام مدت حالتی گرم را حفظ نمایند اما همچنان محبوبیت آنها تا امروز نیز ادامه داشته است. در مقاله پیشین تمامی مواد مناسب و کاربردی برای تولید کفی کفش و اهمیت انتخاب آنها را عنوان کردیم و در این مقاله قصد داریم تا سایر مواد مورد استفاده را نام برده و انواع آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم تا بتوانید به نتیجه گیری متناسبی دست پیدا کنیم.
ترمو پلاستیک های لاستیکی که با نام اختصاری TPR نیز نشان داده می شوند معمولاً برای تهیه کفش و یا بخش‌هایی از خودرو نیز به کار برده می شوند و به طور کلی از ترکیبی بین ذرات لاستیکی حاصل از مواد جامد تولید می شوند و محبوبیت بسیار زیادی دارند. ترموپلاستیک های نامبرده شده به خوبی می‌توانند ضربه را به خود جذب کند و علاوه بر آن در برابر لغزندگی مقاومت بسیار زیادی دارند و می‌توانند کنترل بروی سطح زمین را افزایش دهند. اما از طرف دیگر میتوان عنوان کرد که مواد نامبرده شده راحتی زیادی را برای فرد ایجاد نمی کند و نمی توان کل روز از آنها استفاده کرد. به طور کلی می توانید از ترمو تمام پلاستیک های نامبرده شده برای پیاده روی های خارج از خانه و یا فعالیت های با شدت کم استفاده کنید و در صورتی که می خواهید با آنها بدوید و یا کوهنوردی کنید این مواد نمی‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
کدام دسته از مواد کاربردی برای تولید کفی کفش گزینه بهتری برای کفش های دوندگی و پیاده روی می باشد؟
طبقه بندی انواع مواد مورد استفاده در ساخت کفی کفش نمی تواند مشخص کند که کدام یک از آنها بهترین گزینه برای ساخت کفش های دوندگی می باشند اما ایجاد تمایز بین آنها باعث می‌شود تا بتوانید بهترین کفش مورد نظر را برای خود انتخاب کنید. به طور کلی ما می‌دانیم که پلی اورتان ها به عنوان بهترین مواد کاربردی در تهیه و ساخت کفی کفش های دوندگی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به منظور کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص بهتر است که کفی های پلی اورتانی را با سایر انواع موجود مقایسه کنیم و به یک نتیجه مشخص دست یابیم.
پس از بررسی و مقایسه انواع مواد به کار برده شده برای تولید کفی های کفش به این نتیجه رسیدیم که کفی های کفش پلی اورتانی بهترین گزینه برای کفش های دوندگی می باشند و در صورتی که شما نمی‌دانید چه کفشی را برای دوندگی و یا پیاده روی های طولانی مدت انتخاب کنید حتماً به سراغ کفش هایی بروید که دارای کفی های پلی اورتان می باشند.
پاسخگویی به سوالات رایج در خصوص بهترین کفی های کفش موجود برای کفش های دوندگی
۱. کدام دسته از مواد به کار برده شده برای تولید کفی های کفش از عمر طولانی برخوردار هستند؟ پلی اورتان ها دقیقاً عکس لاستیک، پلی اتیلن وینیل استات، پلی وینیل کلراید و حتی چرم ها به عنوان بهترین ماده موجود در حوزه دوام و طول عمر شناخته می شوند و علاوه بر آنها موادی سبک وزن بوده و در برابر رطوبت نیز مقاومت خوبی از خود نشان می‌دهند. پلی اورتانها به گونه ای تولید شده اند که امکان عبور هوا از آنها وجود دارد و ضربه را به خوبی جذب می کنند و موادی عایق به شمار می‌آیند.
۲. آیا کفی های کفش لاستیکی با دوام هستند؟ کفی های کفش لاستیکی به طور کلی موادی بسیار بادوام شمار می آیند و از آنجایی که در حالت های متفاوتی وجود دارند میتوان عنوان کرد که در برابر آب نیز مقاوم بوده و انعطاف پذیر هستند و پایداری بسیار بالایی را به وجود می آورد.
۳. آیا کفی های کفش لاستیکی به روی سطوح لغزنده نیز عملکرد خوبی دارند؟ تعداد زیادی از کفش هایی که دارای کفی های پلاستیکی می باشند می توانند کنترل فرد به روی زمین را افزایش دهند و همین موضوع به معنای افزایش مقاومت در برابر لغزندگی و لیز خوردگی می باشد.
۴.کفی های کفش لاستیکی یا انواع تولیدی از پلی وینیل کلراید کدام یک بهتر است؟ پلی وینیل کلراید ها دسته ای از مواد پلاستیکی هستند که در مقایسه با لاستیک ها موادی سبک تر و ارزان تر به شمار می‌آیند اما استحکام بیش از انداز ای داشته، در آنها لبه ها بسیار برنده و تیز می باشند وانعطاف پذیری کمی دارند. از طرف دیگر این مواد نمی‌توانند به خوبی هوا را از خود عبور دهند. بنابراین پلاستیک های نامبرده شده چندان گزینه مناسبی برای تولید کفش نبوده و در عملکرد نیز از دوام کمتری برخوردارند.
مترجم: ف. ال احمد
